Wat is het verschil tussen een goochelaar en een oplichter? Door een goochelaar laat het publiek zich graag om de tuin leiden, zich afvragend hoe die man dat in godsnaam allemaal doet. Vingervlug, terwijl je kijkt. Een oplichter gebruikt dezelfde trucs, met een cruciaal verschil: aan het eind is niet alleen het balletje, maar ook het geld verdwenen. Lucky Fonz III speelt in zijn 'musical monoloog' in de Leeuwenberghkerk in Utrecht balletje-balletje met zijn publiek, maar uiteindelijk hoeft niemand zich bekocht te voelen.
Lucky Fonz III beschikt over een groot komisch talent, zeker voor een singer-songwriter. Dat wisten we al. Als je hem belt, stromen de droogkomische quotes vanzelf je papier op. Lucky Fonz komt nooit op saaie feestjes, omdat een avond begint zodra hij de drempel over stapt. Dan werpt hij zijn hoed naar de kapstok en schenkt zichzelf een glas rode wijn in. Ik heb Lucky Fonz op zien treden in rumoerige cafés voor een publiek dat hem niet kende. Elke keer lukte het hem met een paar goede grappen de aandacht op te eisen voor zijn melancholische folkpopliedjes.
Ik heb me altijd afgevraagd of er verschil is tussen Lucky Fonz III en Otto Wichers. Lucky Fonz, de jongen met met de stoffig ogende pantalon, die dure lederen schoenen en dat hoedje, die met een glimlach en een gitaarkoffer door de wereld trekt? Otto Wichers, met de benen op tafel thuis op de bank? Toen ik hem in april interviewde, was dat mijn belangrijkste vraag, maar een antwoord kreeg ik niet echt. Hij vond die vraag niet belangrijk, zei hij, maar dat is ie natuurlijk wel. Nu snap ik dat antwoord: zijn hele theatershow gaat erover.
In zijn Nederlandstalige liedjesprogramma jongleert Lucky met romantiek, absurditeit en meligheid. Hij zingt liedjes over de liefde en de dood, maar hij doet ook een goocheltruc. Met drie radio's. Een dame uit het publiek mag één van de drie kiezen, en Lucky bewijst dat hij haar gedachten kon lezen. Precies zo goochelt hij met zichzelf, of beter: met zijn karakter. Is hij de improviserende slordervos die hij lijkt? Of is hij berekenend en is elke noot doordacht, ook als ie vals is? Zingt hij liedjes recht uit zijn hart, of bespeelt hij zijn luisteraars met fictieve emoties? En dat rare verhaal over zijn oma die hem op twaalf-jarige leeftijd aan het roken probeerde te brengen, is dat nou waar gebeurd of niet? En dat verhaal van die man met dat mes in Zuid-Afrika?
Leukst aan Lucky Fonz vind ik altijd dat je je constant afvraagt of het nou knap is wat hij doet. Technisch mooi zingen kan hij niet, zijn gitaarspel is vaak eenvoudig en traditioneel. Ook daar speelt hij mee in deze theatershow. Lucky zingt eigenlijk voor het eerst in het Nederlands, en in zijn liedjes zitten opvallend veel taal- en ritmefouten. Die gezellige krakkemikkigheid is zijn handelsmerk geworden, hoe hard hij op zijn derde album ook probeerde gestileerder uit de hoek te komen. Een cursus Lucky Fonz III in drie minuten. Welke akkoorden moet je jatten? What Shall We Do About The Drunken Sailer! Van welke cd leen je de melodie? Geblinddoekt Dylan! En hoe kom je aan je tekst? Uit de boekhandel natuurlijk...
Het is een vorm van zelfspot waarmee Lucky zichzelf expres tekort doet, misschien wel om de spanning wat van zijn geladen liedjes te halen. Zijn eerste theatershow is nog geen magnum opus waarin alles op zijn plek valt, maar is alleen al vanwege dat geraffineerde spel de moeite waard. En één ding is in elk geval echt: Lucky Fonz weet te ontroeren met kleine grote liedjes.
1 opmerking:
erg mooi geschreven!
zin in de voorstelling.
Een reactie posten