maandag, mei 03, 2010
Juichen voor de tegenstander: waarom hartgrondige rivaliteit niet lelijk is
Schande, schande, schande. Gebrek aan zelfrespect, schaamteloos. De uit-supporters van Feyenoord die juichten voor de goals van Twente tegen hun club hebben de afgelopen weken de volle laag gekregen. Erger nog was het dat fans tijdens de training hun spelers al gewaarschuwd hadden dat een overwinning in Enschede niet op prijs gesteld werd. Zoiets doe je niet, vinden veel mensen. Je dient je sportieve plicht te vervullen, luidt het veel gehoorde credo van de laatste speelronden. Maar de Feyenoord fans zijn niet uniek. Dit weekend juichte het hele stadion van Lazio Roma, zo'n 32.000 mensen, voor de twee goals van Inter tegen hun club. Er zijn zelfs voorzichtige fluitconcerten te horen bij doelpogingen van de eigen club. En dat terwijl Lazio met nog twee wedstrijden te gaan maar vijf punten boven de degradatiestreep staat.
Het is een idioot gezicht, zo'n heel stadion dat werkelijk ontploft bij de 0-1. Een beetje lachwekkend zelfs. De ploeg uit Milaan staat twee punten voor op Lazio's aartsrivaal AS Roma, en dat willen de lichtblauwen graag zo houden. "Dit is een nederlaag voor het voetbal, ik wist echt niet wat ik zag", zegt Gian Paolo Montali, sportief directeur van AS Roma op Goal.com. "Ik vond het een beetje gênant voor Inter en José Mourinho, zij hebben hier niets mee te maken." Het komt zo'n beetje op hetzelfde neer als wat Toby Alderweireld zei na Twente – Feyenoord. “Ook al is er grote rivaliteit, je moet je sportieve plicht vervullen. Nu dat niet is gebeurd, leeft het heel erg in de groep om ze tijdens de bekerfinale op te vreten. En dat gaan we doen. Het wordt een warm onthaal.”
Ook gisteren werd in de Kuip hard gejuicht toen Twente scoorde in Breda. Harder dan voor de zes goals van Feyenoord zelf, vertelde Tom Egbers. Hij sprak er schande van. Je kunt toch ook vóór een club zijn? Toch was Rotterdam-Zuid lang niet de enige neutrale plek waar de gedachten meer bij die andere wedstrijden waren. Ook in Galgenwaard sprongen de mensen een gat in de lucht bij de goals van Ruiz en Stoch. Vitesse kwam tegen Utrecht terug van 2-0 tot 2-2, maar niemand vond het echt erg. Vooruit, des keizers baard hadden ze graag gewonnen, maar iedereen ging uiteindelijk toch met een overwinningsgevoel naar huis. En dat zal bij AZ vast ook zo geweest zijn, misschien zelfs wel bij NAC. Bij NEC was dat zeker het geval. Daar hief men bij een 0-4 achterstand het lied aan: “Siem de Jong je broer wordt kampioen”. Zo veel als men Twente de overwinning gunde, zo veel gunt men Ajax het verlies.
Is dat een schande? Ik zag gisteren Ajax-fans twitteren over gebrek aan respect voor de grootste club van Nederland. Zij konden immers ook grootmoedig blij zijn voor Twente. Maar zo werkt het niet en zo hoort het ook niet te werken. Diepgewortelde rivaliteit in de sport is het mooiste wat er is. In Engeland is iedereen die niet voor Man United is keihard tegen. Als Ajax (op zijn Utrechts: Ajakkes) wint in Utrecht zijn dat drie punten voor Amsterdam, wint Utrecht, dan praten mensen over de wedstrijd van het jaar. Dat de rivaliteit niet wederzijds is, doet daar helemaal niets aan af. Calimero-gedrag, zeggen Ajax-supporters denigrerend. Natuurlijk is het dat. Dat is het bij Feyenoord al helemaal. Volkomen irrationeel, kinderachtig, etcetera. Prachtig.
Op een Ajax-forum spreken Ajacieden hun verbijstering uit over het gedrag van laag geklasseerde tegenstanders gisteren. In Groningen bijvoorbeeld mogen ze best een beetje dankbaar zijn, zo luidt de redenering. Ajax heeft per slot van rekening een prachtige prijs betaald voor Suarez, voor Silva, voor Lindgren. Het staat er echt. Een prachtige prijs! Ajax heeft Groningen zijn lievelingsspelers afgenomen, maar daar wel netjes voor betaald. Wat moet het heerlijk zijn om elke week tegenstanders te treffen met het mes tussen de tanden. Geweld en kwetsende spreekkoren zijn wat mij betreft uit den boze, en daar gaat het natuurlijk vaak mis. Rivaliteit en wangedrag worden vaak met elkaar verward, en dat komt doordat ze inderdaad vaak in elkaar over lopen. Maar zolang het leuk blijft is er weinig mooier dan hartgrondige afkeer van een tegenstander.
Martin Jol begrijpt dat. De trainer van Ajax maakt zich niet druk om de diepgewortelde Ajax-haat. In tegendeel, hij koestert het. “Wij zijn Ajax”, zei hij zondag na de wedstrijd. “Dan weet je dat je vier miljoen supporters hebt en de rest tegen je is. Ik vind dat wel mooi. Dat hoort bij Ajax. Deze club krijgt geen hulp van anderen. Dat heeft wel iets, vind ik. Je bent voor of tegen Ajax. Hier in Nijmegen zijn ze dus tegen ons.” Het grappige is dat Jol in deze quote precies doet wat iedereen zo irriteert aan die club. Even verwijzen naar het feit dat Ajax de grootste club van Nederland is. Ajacieden waren gisteren vol lof over Jol's reactie na de wedstrijd. Kalm, realistisch, sportief. Terecht, dat deed hij goed. Maar tegenstanders van de club hoorden hem tussen de felicitaties door nog wel even zeggen dat Ajax veel meer doelpunten had gemaakt dan Twente en veel minder tegen gekregen had. Voor Ajacieden was er dit weekend tenminste één lichtpuntje gisteren: PSV werd geen kampioen.
Labels:
ajax,
feyenoord,
inter,
juichen,
schande,
sport,
sportieve plicht,
tegenstander,
voetbal,
zelfrespect
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Fraaie column. 1 opmerking over de reactie van Jol na de wedstrijd. Ik heb het over die op radio 1. De reactie was inderdaad erg goed, behalve die laatste twee regels. Doorlopend had hij het erover dat Ajax zelf kampioen had moeten worden en dat ze alles zelf hadden moeten doen en dat hadden nagelaten. Zo is het ook. Op de laatste vraag van de journalist over waar het mis was gegaan ging het mis. Toen refereerde Jol aan wat gelijke spelen en vond hij dat ze daar penalties hadden moeten krijgen .... Tja. Met die houding is een tweede plek goed verdiend, lijkt me zo. :)
Full disclosure: de wedstrijd van het jaar was voor mij inderdaad die 2-0 van 6 december 2009.
Fijne column. Twente is verdiend kampioen omdat ze één punt meer hebben, maar ook Twente heeft geknokt tegen het Amsterdamse kapitaal en de hoofdstedelijke arrogantie.
Ajax heeft enorm veel geld geïnvesteerd in de huidige selectie (waarvan bijna 25 miljoen op de bank zit), is al maanden bezig met een hetze tegen scheidsrechters en bespeelt de media met verhalen over onterechte strafschoppen, oogverblindend voetbal dat moet zegevieren en andere onzin.
Wie Ajax heeft zien schutteren tegen ADO weet genoeg. Dit team, deze club is terecht tweede geworden. Grappig is ook dat Ajacieden hun mond vol hebben van anti-voetbal en de 'misstap' tegen Sparta, thuis in de Arena.
Zoveel arrogantie dient te worden afgestraft.
Grappig dat het bij Feyenoord supporters irrationeel en kinderachtig is. Volgens mij vind geen enkele Ajacied het erg als Feyenoord verliest en als Feyenoord de kans op het kampioenschap had hadden een aantal fans van clubs het Feyenoord ook niet gegund.
Zelf vond ik Jol behoorlijk zielig in zijn reacties van de afgelopen weken. Hij deed alsof clubs verloren van Twente omdat ze het Ajax niet gunde... Niemand wil Ajax helpen en dat soort teksten.(alsof NEC zondag zo zijn best deed afgelopen zondag of was dat de kracht van Ajax?) Wie is er dan de calimero?
Een reactie posten