woensdag, juli 07, 2010

Prince: de valse Willy Wonka van de popmuziek



Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik vind Willy Wonka een lul. Een zelfingenomen chocolademagnaat die normale stervelingen een kijkje biedt in zijn sprookjesimperium. Een egocentrische dandy met een hoge hoed en valse grijns. Je bent geneigd bewonderend naar hem te kijken, naar die excentrieke vogel, self made man. Maar al snel merk je dat hij dat helemaal niet verdient. Willy Wonka geeft zogenaamd gul gouden tickets weg, maar uiteindelijk draait het alleen om zijn eigen entertainment.

Legende Prince manifesteert zich zijn halve carrière al als de Willy Wonka van de popmuziek. Bijna letterlijk. Deze week verscheen in de Britse krant The Daily Mirror een zeldzaam interview met The Purple One, en de journalist in kwestie voelt zich ook even kleine Sjakie. Hij wordt uitgenodigd in Prince's Paisley Park complex in Minneapolis en rondgeleid langs platina platen en oogverblindende instrumenten. Het is de plek waar in de loop der jaren heel veel beroemde muziek opgenomen is. Prince geeft er concerten voor uitverkorenen in zijn eigen zaaltje, capaciteit 1.000. De ster loopt koket rond en als de journalist nog wat vragen probeert te stellen kirt hij: “Too many questions.” Aan het eind van de rondleiding nodigt Prince de journalist uit voor een jamsessie. Hier zijn de drumstokjes, go. Na een paar minuten ontslaat hij hem weer uit zijn band. Natuurlijk heeft zo'n interview wat kleuring door de blik van de journalist in kwestie, maar dit beeld is niet nieuw. Zo gaat het altijd bij Prince. In de zeldzame interviews die hij geeft, komt hij graag over als ongrijpbaar en mysterieus, palmt hij zijn gehoor in met zijn opvallend zware stem en vreemde verschijning. Prince is een geweldige muzikant, maar een amicale kerel zal hij nooit worden.

Dat Prince met The Daily Mirror wil praten is geen verrassing. Aanstaande zaterdag geeft hij zijn nieuwe album 20TEN weg bij de krant, een deal die hem ongetwijfeld geen windeieren legt. Ook de Belgen zullen het album zaterdag bij de krant vinden. Het Nieuwsblad voegt 20TEN bij het nieuws van de dag, ter gelegenheid van zijn show in Werchter die avond. Prince heeft een mening over het verspreiden van muziek. Niet via internet in elk geval. “The internet's completely over”, zegt hij tegen The Daily Mirror. “The internet's like MTV. At one time MTV was hip and suddenly it became outdated.” Is het internet over? Natuurlijk niet, het begint pas. Eigenlijk is dat niet eens de moeite van het discussiëren waard. Je kunt er een hekel aan hebben, je mag vinden dat het internet slecht is voor artiesten of dat het de muziekbeleving oppervlakkiger maakt, maar zeggen dat de dagen van het wereldwijde web geteld zijn is net zoiets als zeggen dat oorlog voeren met hi-tech raketbesturing wel over zijn piek heen is. Internet en digitale gadgets (lees: de iPod) zijn slecht voor de mens, vindt Prince. “They just fill your head with numbers and that can't be good for you.”

Prince vindt het niks, dat internet, en toch was hij een van de pioniers. Jaren geleden al was hij een van de eerste artiesten die zijn eigen webshop had en zo het heft in eigen hand nam. Zijn album Rainbow Children uit 2001 was alleen via zijn exclusieve club te bestellen. Ook winkels konden alleen met moeite aan het album komen, waardoor het voor een veel hoger bedrag in de fysieke schappen lag dan andere cd's. Maar gaandeweg raakte hij kennelijk teleurgesteld. Hij schakelde terug naar de oude wereld. Voor zijn album Musicology sloot hij een distributiedeal met de ouderwetse platenmaatschappij Sony. De conclusie: distributie gaat niet vanzelf, je hebt mensen nodig die er verstand van hebben. In 2007 kwam hij met een revolutionair idee: de Britse krant Mail On Sunday gaf drie miljoen exemplaren weg van zijn nieuwe album Planet Earth. Het diende meteen als promotool voor zijn gigantische concertreeks in de O2-arena in Londen.

In het Mirror interview zegt Prince geen enkele reden te zien waarom hij zijn muziek aan iTunes of andere online platforms zou geven. “They won't pay me an advance for it and then they get angry when they can't get it.” Die houding staat Prince niet aan. Als geen ander zit hij YouTube achter de vodden als er weer een filmpje van hem op de site verschijnt. Prince vergeet echter één belangrijke reden waarom hij zijn muziek toch beschikbaar zou kunnen maken op internet: zijn fans willen het. Natuurlijk willen zijn fans het. Aanstaande zaterdag zullen zijn aanhangers in Engeland naar de sigarenboer op de hoek rennen om The Daily Mirror te kopen. En de rest? Die moet een uurtje langer wachten, tot iemand de cd geript en geüpload heeft.

Eén ding heeft Prince heel goed begrepen: mysterie en exclusiviteit zijn belangrijk in de popmuziek. Prince laat geen vragen toe over zijn privéleven en heeft een hekel aan het verleden. Vroeger, in zijn Purple Rain film, hing hij al de mysterieuze, ongrijpbare freak uit. Na een groot stadionconcert geeft Prince vaak exclusieve aftershows, voor de echte fans, met de echt goede muziek. Deze zomer gaat hij op tour, maar op de agenda staan maar drie shows. Het is de basis van zijn bestaan, dit is waarom mensen fan van hem zijn. Maar gaandeweg is Prince doorgeschoten. Zijn exclusiviteit en vreemdheid is geen artistiek model meer, maar een economisch model. Hij denkt alleen aan zijn eigen portemonnee, en niet aan die van de fan. Hij is een gierige ster geworden, vermomd als een vrijgevige weldoener. In plaats van de muziek onvoorwaardelijk aan zijn fans te geven, probeert hij zelf de volledige controle te houden. En als er iets niet kan in het internettijdperk, is dat het wel.

Het kwam nog een beetje goed met Willy Wonka, het blijft tenslotte een sprookje. Aan het eind van het verhaal blijkt in die onuitstaanbare kwast een klein hartje te zitten. Een gekwetst klein kind. En toch, toch blijft het een lul.

10 opmerkingen:

Unknown zei

Het album dat komende zaterdag gratis wordt weggegeven, schijnt wel weer ouderwets goed te zijn. Ik ben benieuwd wanneer ik dit op een Torrent-site zie langskomen...

Sven David zei

Mooi artikel Atze; Goede invalshoek met ongetwijfeld een (grote) kern van waarheid over de excentriekeling Prince. Die gaat lekker mee in de vergelijk met Willy Wonka.

Ik geef Prince wel na dat hij voorop loopt in zijn experimenten met muziek en de distributie ervan. Optredens en een merk van jezelf maken zijn denk ik belangrijke ingrediënten en dat heeft Zijne paarse Geilheid goed door.


ps: Gaf Prince grote voorbeeld Boris niet ook ooit muziek weg ; )

Guuzbourg zei

Boris gaf zijn muziek tamelijk onvrijwillig weg, maar let's not get into die Revu-geschiedenis. Wat mij treft in het stuk van Atze is dat hij het blijkbaar vervelend vind dat Prince zich in deze open-informatietijden (privacy? wasda?) het blijkbaar toch nog lukt om ongrijpbaar te blijven, of iig het imago hoog houdt wat hij wil hooghouden, sterker, hij gaat dwars tegen alle trends in om mysterieus te blijven. En ondertussen wel tienduizenden mensen naar je concerten lokken. Dat doet hij goed, vraag creeeren en daar maar mondjesmaat aan toe geven, keeps 'm hungry. Een ster van het kaliber Prince kan in deze tijden niet anders, lijkt me. Generatiegenoot Madonna doet het wellicht wat meer volgens de tijdgeest (hoewel, hoe actief is zij op social media?), maar dat is nog geen garantie voor hits, uitverkochte concerten ed.

Hunter Complex zei

Prince zit overigens wel gewoon op Twitter: http://twitter.com/prince_live

Maar Atze, betekent het dat je je kaartjes voor zaterdag op Marktplaats hebt gezet?

Atze de Vrieze zei

@ Lars

Nee hoor, ik ga zaterdag gewoon. Enorm veel zin in ook.

Eric zei

Laten we vooral niet vergeten dat Prince ook gewoon een heel *raar* mannetje is. (Slash begenadigd muzikant en componist, dat wel.)

Sinds ik het verhaal van regisseur Kevin Smith over zijn ontmoeting met Prince heb gezien kan ik de Purperen Geilneef echt niet meer serieus nemen. (Fillumpies hiero. "Prince lives in Princeland...."

Overigens ben ik zo´n liefhebber die de cd gewoon koopt. Meneer Prince dwingt bij nu dus tot downloaden...

Marco zei

@Sven David Hmz.. David Bowie was al voor Prince bezig met nieuwe media. En nog steeds.

Aardig artikel. "Zijn fans willen het" .. mja, misschien, maar zijn fans kopen die CD toch wel, hoe lastig er ook aan te komen is, dus daarvoor hoeft Prince het niet te doen.

Beetje de Apple van de muziek he.. My way or the highway .. de ene kan daar mee door, de ander weer niet :-)

Thomas van Aalten zei

Andrew Eldritch van The Sisters of Mercy is nog veel erger (ik heb het nu niet over muziek hè). Die brengt zelfs al 16 jaar geen noot meer uit.

Wel in een Linux-trui rondlopen, maar verder zo gesloten als wat zijn. Da's geen Willy Wonka meer, da's Howard Hughes.

Kijk eens hoe 1.0 die site er uit ziet: www.thesistersofmercy.com

"the Net is overpopulated by morons with free access and nothing better to do all day."

Jopinie zei

Psychologen hebben er een mooi naampje voor, en dat is 'narcisme'. Vernoemd naar de mythologische figuur inderdaad, die niet uitgekeken raakte op de spiegeling van zijn beeltenis in de vijver.
Narcisten zijn geobsedeerd door zichzelf, dominant en hebben een volstrekt gebrek aan inlevingsvermogen.
Narcisme is een persoonlijkheidsstoornis waarvoor mensen behandeld worden - tenzij ze artiest worden. Dan accepteren we het, moedigen we het zelfs aan, om volledig de realiteit uit het oog te verliezen, te veranderen in een gedrocht van een persoonlijkheid. Omdat het resultaat zo mooi is.

Anoniem zei

Prince vreemd? Niet echt. hoor. Hij is gewoon heel zakelijk ingesteld. En kom nou niet aan dat andere artiesten niet op basis van een economisch model hun concerten/platen organiseren want dat ben je heerlijk schattig naïef. Misschien de beginnende indie-bandje heeft nog niet zo'n model, maar al gauw ze zien hoe weinig er binnen komt, gaan ze ook voor het geld. Is ook niet zo gek: iedereen wil toch geld verdienen met wat je doet. Of schrijf jiji gratis voor 3voor12, Atze?
Ik heb Prince nu een aantal keren mogen ontmoeten over de laatste tien jaar. Ik kan niet anders zeggen dat het waar is: hij is klein, maar ook aardig en beleefd. Niks verlegen, maar een man die alles wil weten. In België was hij nog wel op zijn best: relax en zin om muziek te maken. Het is niet voor niks dat hij na de show nog een afterparty gaf van bijna 2,5 uur. Dat doet hij echt niet voor het geld, maar omdat hij daar zin in heeft. Dat betreft denkt hij juist wel aan zijn fans: bij een concert wil iedereen toch de bekende nummers horen? Nou, dan speelt hij dat. Daarom zijn die aftershows zo geweldig: daar speelt hij te gekke funk covers en de wat mindere bekende nummers. Dit jaar weer erg genoten van zowel de show als de aftershow. Ook dankzij Larry Graham: wat is die man toch een legende. Vreemd dat niemand beseft dat hij de Jimi Hendrix is van de basgitaar.
Over de nieuwe cd kan ik kort zijn: het is geen geweldig album, maar zeker ook niet slecht. Maar zelfs een slecht album van Prince -eveneens zijn concerten- is nog altijd een prima album vergeleken bij heel wat troep dat er uitkomt tegenwoordig (opa-modus)