Mahmoud Ahmadinejad: Strijder voor democratie en godsdienstvrijheid

"De atoombom is het meest afschuwelijke wapen dat in de geschiedenis van de mensheid gemaakt is. Ten eerste zijn het afschuwelijke en dodelijke massavernietigingswapens, en ze voldoen aan geen enkel humanitair criterium. Ten tweede hebben de internationale betrekkingen geen bommen nodig. Geen enkel land heeft iets aan een atoombom."

Och, ik heb genoten van de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad gisteren in Nieuwsuur (mooie binnenkomer!). Hij was vriendelijk, charmant, nog net niet grappig. Daar zit hij dan, in zijn paleis, midden in een zaal, tegenover een Nederlandse journalist. Achter hem de Iraanse vlag, op de achtergrond een schaal met verse bloemen en iets wat lijkt op een trap.

Die trap moet leiden naar duizend kamers. Of nee, vertrekken is het woord. Vertrekken met gouden kranen en hemelbedden, en een binnenplaats met kamelen die vruchten dragen die wij nog nooit gezien hebben. En tafels, eindeloos lange dinertafels, met een troon in het midden, waar Ahmadinejad als gastheer het woord kan voeren. Te midden van die pracht en praal is de Nederlandse interviewer vast met alle egards ontvangen door een jonge assistent met een snedig baardje. Een stevige hand en een vriendelijk hoofdknikje.

De gulle lach van de president, vrouwen moeten er bij bosjes voor vallen. Dit is hem nou, de schurk, antisemiet, Grote Leider van de As van het Kwaad. Een slechter mens dan hij bestaat op dit moment niet, wordt ons verteld. Geen gevaarlijker mens ook, want hij wil een atoombom. En daarmee wil hij niet alleen Israel en de Verenigde Staten vernietigen, maar ook ons, als we niet uitkijken. Want wij hebben Geert Wilders, de kwajongen die zijn stok in het wespennest Islam heeft gestoken.

Maar Ahmadinejad is geen kwaaie. Wilders, daar kan hij niet boos op worden. "De kwesties die hij ter sprake brengt zijn niet belangrijk", zegt hij vergevingsgezind. "Want in de loop van de geschiedenis zijn er al veel mensen geweest die de goddelijke openbaringen wilden vernietigen. Maar die zijn allemaal weer verdwenen. Wij hebben niet de intentie ons te mengen in de zaken van andere landen. Wie door het volk gekozen is, moet gerespecteerd worden. Maar wij denken dat iedereen zich moet houden aan de vrijheid van godsdienst en meningsuiting. Wij hopen dat politieke partijen in Nederland begrijpen dat je met zulk gedrag geen mooie toekomst op kunt bouwen."

Er kwam nog net geen vaderlijke knipoog achteraan. Ahmadinejad, strijder voor de vrijheid van meningsuiting, beschermheer van de democratie. Geen vraag was verboden, vertelde interviewer Jan Eikelboom in de studio (of er een antwoord zou volgen was stap twee). Zelfs het omstreden atoomprogramma was geen taboe. Als er een stille tocht voor het vrije woord gehouden zou worden, zou hij voorop lopen. Maar die raketwerpers dan? En die opgewonden taal over de vernietiging van Israel? Allemaal onzin, weerlegt de president kalm. "Iran heeft nog nooit een ander land aangevallen. Europese landen hebben hun troepen naar Afghanistan gestuurd. Daar moeten wij ons zorgen over maken. Ziet u Iraanse troepen bij de grens van Duitsland en het Verenigd Koninkrijk?"

Ahmadinejad, aartsleugenaar? Meester in de retoriek van zijn vijand? Hij weet dat hij het kan maken. Die atoombom van Sadam Hoessein is immers nooit gevonden. Dat weet Ahmadinejad, en hij weet dat wij het ook weten.